Het wetsvoorstel (32 418) voor een wettelijke normering van incassokosten is behandeld in de Eerste Kamer. Deze wetgeving moet er voor zorgen dat een consument nooit meer incassokosten hoeft te betalen dan wettelijk vastgelegd.
Op dit moment biedt het Rapport Voorwerk II aan de rechters een richtlijn voor het vaststellen van een redelijk bedrag aan incassokosten. Door het ontbreken van wetgeving zijn er de laatste jaren echter grote verschillen ontstaan in het land. Sommige kantonrechters wijzen alle incassokosten af, anderen hanteren het rapport wel, waardoor rechtsongelijkheid is ontstaan. Wetgeving is daarom zeer welkom.
De normering wordt dwingend recht voor vorderingen op consumenten, ongeacht de hoogte van de vordering. Schadevorderingen worden uitgesloten, tenzij bijvoorbeeld het schadebedrag door partijen is overeengekomen. Bedrijven kunnen onderling dus nog steeds incassokosten afspreken. Voor hen geldt deze wetgeving als aanvullend recht.
Het minimumtarief wordt € 40,- exclusief BTW, waarbij gewerkt wordt met percentages. De grote stappen die we nu kennen uit het Rapport Voorwerk II gaan dus verdwijnen. Belangrijk punt is dat de consument altijd aangemaand moet worden met een termijn van 14 dagen, binnen welke termijn hij de vordering zonder incassokosten kan voldoen. Daarna mag (hoeft niet) direct het volle pond gerekend worden, ongeacht het arsenaal aan incassomaatregelen dat wordt ingezet of het aantal partijen dat wordt ingeschakeld. We zijn dus straks af van het onderscheid dat sommige schuldeisers maken tussen administratiekosten, registratiekosten en incassokosten. Alle kosten vallen onder hetzelfde tarief.
Als een schuldeiser meer vorderingen heeft op een consument, worden vorderingen voor de berekening van incassokosten bij elkaar opgeteld. Dat geldt alleen als er nog geen incassohandelingen zijn verricht.
Tot slot: tijdens de behandeling in de Eerste Kamer is ook ingegaan op de vraag of het noodzakelijk is om alle professionele incassopartijen te onderwerpen aan wettelijke kwaliteitseisen. Er wordt inmiddels gesproken met verschillende delegaties uit de incassobranche. Wetgeving op het gebied van minnelijke incasso: dat zou pas een fraai stukje consumentenbescherming zijn!
Bron: Memorie van antwoord d.d. 15 november 2011, Eerste Kamer der Staten-Generaal