Discussie
Er is discussie over de financiering van rechtspraak. Frits Bakker, voorzitter van de Raad voor de rechtspraak, zegt in het Jaarverslag 2015U verlaat Rechtspraak.nl dat er 2 weeffouten zitten in de Wet op de rechterlijke organisatie. Hij betreurt het dat er niet voor is gekozen om de Rechtspraak de status van Hoog College van Staat te geven. Kenmerkend voor Hoge Colleges van StaatU verlaat Rechtspraak.nl is dat ze een (grond)wettelijke en onafhankelijke positie hebben. Achterliggende gedachte: het gaat hier om functies die onontbeerlijk zijn in een democratische rechtsstaat, waarin de verschillende machten elkaar controleren en in evenwicht houden. De tweede weeffout is dat het financieringssysteem geen rekening houdt met periodes waarin er iets extra's nodig is.
Weeffout 1: geen Hoog College van Staat
De eerste weeffout is dat de Rechtspraak als apart onderdeel is ondergebracht bij de begroting van het ministerie van Veiligheid en Justitie en niet de status heeft van Hoog College van Staat. Daardoor is het huishoudboekje van de minister leidend bij de prijsonderhandelingen, waardoor financiering van rechtszaken deels een politieke keuze wordt. Terwijl objectieve maatstaven leidend zouden moeten zijn. De Rechtspraak vindt dat zij, als onafhankelijke derde staatsmacht, een andere benadering behoeft dan andere overheidsdiensten. Rechtspraak is immers een essentiële staatstaak.
Weeffout 2: alleen lopende zaken
De tweede weeffout is dat het systeem alleen rekening houdt met lopende zaken en de huidige werkwijze. Soms zijn er extra middelen nodig. Dat was bijvoorbeeld het geval met de herziening van de gerechtelijke kaart in 2013, waardoor gerechten fuseerden. Dat is ook het geval bij het moderniseringsprogramma KEI, waardoor er veel moet worden geïnvesteerd in digitalisering van procedures. Tot nu betaalde de Rechtspraak dit uit haar reserves, maar dat kan niet meer.
(bron: rechtspraak.nl)